Komt allen tezamen

Nee, m’n jongen zei meneer pastoor “Het komt omdat wij nog steeds hetzelfde doen maar de behoefte van de mens is veranderd en wij veranderen niet mee”. Als je goed kijkt, luistert én als je echt oprecht interesse in de mensen hebt, kun je het zelfs voelen. De behoefte aan saamhorigheid is er nog net zo als vroeger, maar men zoekt een andere vorm van invulling. De mensen laten zich niet langer met een boodschap heenzenden waaraan ze enig houvast hebben om de week door te komen.

Mensen willen de dialoog. Willen zich gehoord en begrepen voelen. Dan past het niet langer om over de hoofden van de mensen heen vanaf de kansel te prediken. Dan ga je tussen de mensen staan om te luisteren en het gesprek aan te gaan. Kijk naar onze jongeren hoe zij met elkaar communiceren. Veelal via facebook of whatsapp om vervolgens samen te komen bij een vereniging of een festival of soms gewoon bij iemand thuis.

Wat dat betreft kan de politiek nog veel leren. Het is niet van deze tijd dat je als bestuurder eenzijdig en dominant je eigen wil doorvoert, omdat je vindt dat je het mandaat hebt.
Dan begint het bij inwoners te rommelen in de onderbuik en neemt het gevoel van afstand tussen inwoner en bestuur toe. De interesse in bestuur neemt af. Daarmee gaat het ook fout. Je kunt niet uit je dorp wegblijven maar wel uit de raadszaal.

Dat moet toch een teken zijn? Als bestuurder moet je je dan toch serieus iets afvragen. Van wie heb je dan nog het mandaat? De zwijgende inwoner? Die voelt zich niet gehoord of tegen dovenmans oren praten. Maar pas op, als het onderbuik gerommel toeneemt en via gemor in het dorp of via facebook kenbaar wordt, ben je snel je mandaat kwijt. Wie ben je dan nog als bestuurder? Een bestuurder van niets!

De mensen in Son en Breugel hebben al eerder laten zien waar ze samen toe in staat zijn door een vuist naar de provincie te maken. Nu, met dat gezeur over dat MFA, voelen de mensen dat het wel een ruimtelijke invulling geeft maar dat het hun behoefte niet vult. Om dat proces zomaar met de botte Bijlsma door te hakken doet je toch met de oren Flapperen zodat iedereen begrijpt dat we straks met de Brocken blijven zitten.

We zijn samen een dorp, een gemeenschap. Laten we weer samen optrekken richting een verantwoord MFA en daarmee de provincie laten zien dat hier de inwoner het voor het zeggen heeft, en dat het nog vele jaren zelfstandig kan voortdoen!  Mag u in maart volgend jaar uitspreken of de Son en Breugels samenleving nog verder wil met dit bestuur en haar voorzitter of liever de dialoog aangaat.

U bent immers allen parochianen van de Son en Breugelse gemeenschap en hier is het woord aan U!

Theo Groenemans